Indonesische pitjit
In Indonesië is het heel gewoon om binnen het gezin elkaar bij ziektes of vermoeidheid te pitjitten (masseren). Kinderen lopen voorzichtig over vaders pijnlijke rug of moeder wrijft bij verkoudheid een kinderrug in met balsem. Ouders leveren de kennis over aan hun kinderen en zo zet zich de traditie voort. Voor de Indonesiër zijn de ‘Tukang Pitjit’ en ‘Ibu Pitjit’ (masseur) een begrip. De echte traditionele pitjit is een zeer intensieve wijze van masseren. Pitjit is in de eerste instantie masseren met gevoel, dus werken met je hart.
Net zoals een goede rijsttafel kan een Indonesische pitjit behoorlijk pittig zijn. Het is echter een mythe dat dit altijd zo moet zijn. Dit is voor de masseur een kwestie van goed aanvoelen. Zowel een ontspanningsmassage als een klachtenbehandeling wordt afgestemd op ieder individu. Het doel is uiteindelijk geest en lichaam in balans te krijgen. Ook zonder directe klachten kan massage een ware weldaad zijn. De dagelijkse gang van zaken wordt even losgelaten en maakt plaats voor klaarheid en rust.
Een prima manier om je lichaam te verzorgen!